Lofty LaQu
O wyścigach gołębi
Czym są wyścigi gołębi? Wyścigi gołębi to sport polegający na wypuszczaniu specjalnie wyszkolonych gołębi pocztowych,
które następnie wracają do swoich domów po dokładnie odmierzonej odległości. Czas potrzebny na
zwierzę do pokonania określonej odległości jest mierzone i obliczana jest prędkość lotu ptaka i
w porównaniu z innymi gołębiami w wyścigu, aby określić, które zwierzę powróciło z najwyższą wartością
prędkość.
WIĘCEJ NA TEMAT
Wyścigi gołębi
Wyścigi gołębi wymagają specyficznej rasy gołębi hodowanych w tym sporcie, Racing Homer. Gołębie biorące udział w zawodach są specjalnie wyszkolone i kondycjonowane do wyścigów, które różnią się odległością od około 100 kilometrów (62 mil) do 1000 kilometrów (620 mil). Pomimo tych długości, wyścigi można wygrywać i przegrywać w sekundach, ponieważ opracowano wiele różnych urządzeń do pomiaru czasu i pomiaru. Tradycyjna metoda pomiaru czasu polega na umieszczeniu gumowych pierścieni w specjalnie zaprojektowanym zegarze, podczas gdy nowsze rozwiązanie wykorzystuje tagi RFID do rejestrowania czasu przybycia.
Chociaż nie ma jednoznacznych dowodów, istnieją przekonujące powody, by myśleć o sporcie wyścigowym
gołębie mogą sięgać co najmniej 220 AD. Pierwsza relacja o gołębiu pocztowym to historia gołębicy na Arce Noego w biblijnym wydarzeniu ogólnoświatowego potopu około 4000 lat p.n.e. Sport ten zyskał dużą popularność w Belgii w połowie XIX wieku. Hodowcy gołębi z Belgii byli tak zafascynowani tym hobby, że zaczęli rozwijać gołębie specjalnie hodowane do szybkiego lotu i długiej wytrzymałości zwane Voyageurs. Z Belgii nowoczesna wersja tego sportu i Voyageurs, którą opracowali flamandzcy hodowcy, rozprzestrzeniła się na większą część świata. Niegdyś dość popularny, w ostatnich latach w niektórych częściach świata ten sport doświadczył spowolnienia, prawdopodobnie z powodu starzejących się hodowców, braku zainteresowania młodszego pokolenia (co naprawdę szkoda), fałszywych twierdzeń o tym sporcie i złych prasie, co skutkuje poważnym brakiem zainteresowania publicznego.
Jednym z ostatnich osiągnięć w sporcie wyścigów gołębi jest „wyścigi jednego gołębnika”. Ptaki ścigają się
przeciwko sobie w ramach tego samego schematu treningowego, z tego samego miejsca. Zasadą jest znalezienie najlepszego indywidualnego ptaka wyścigowego, niezależnie od trenera wyścigu. To określi, który ptak odniesie największy sukces.
Czym są wyścigi na jednym poddaszu?
Wyścig na jednym gołębniku to wyścig, w którym wszystkie zgłoszone gołębie są trzymane w tym samym gołębniku. Są hodowane na gołębniku od 6 tygodnia życia, trenowane razem, a następnie transportowane w to samo miejsce i wypuszczane w tym samym czasie. Następnie pędzą z powrotem do „domowego” strychu. Żadne obliczenia nie są potrzebne, ponieważ wszystkie ptaki wracają z tej samej odległości, a pierwszy ptak z powrotem na gołębniku lub „uwięziony” jest zwycięzcą.
Gołębie pocztowe od dawna odgrywają ważną rolę w wojnie.
Ze względu na ich zdolność naprowadzania, prędkość i wysokość często wykorzystywano ich jako posłańców wojskowych. Gołębie pocztowe rasy Homer Racing były używane do przenoszenia wiadomości podczas I wojny światowej, a II wojny światowej i 32 takie gołębie zostały odznaczone Medalem Dickina.
Podczas I i II wojny światowej gołębie pocztowe były wykorzystywane do transportu wiadomości z powrotem do ich domu za liniami. Kiedy wylądowali, druty w kurniku zabrzmiały dzwonkiem lub brzęczykiem, a żołnierz Korpusu Sygnałowego wiedziałby, że nadeszła wiadomość. On lub ona szedł do kurnika, wyjmował wiadomość z pojemnika i wysyłał ją do miejsca przeznaczenia za pomocą telegrafu, telefonu polowego lub osobistego posłańca.
Praca gołębia pocztowego była niebezpieczna. Pobliscy żołnierze wroga często próbowali zestrzelić gołębie, wiedząc, że wypuszczone ptaki niosą ważne wiadomości. Niektóre z tych gołębi stały się dość sławne wśród piechurów, dla których pracowali. Jeden gołąb o imieniu „Prześmiewca” wykonał 52 loty, zanim został ranny. Inny, o imieniu „Cher Ami”, stracił stopę i jedno oko, ale jego wiadomość dotarła do nas, ratując dużą grupę otoczonych amerykańskich żołnierzy piechoty.
Cher Ami był zarejestrowanym gołębiem nosicielem czarnego czeku, jednym z 600 ptaków należących do Korpusu Sygnałowego Armii Stanów Zjednoczonych we Francji podczas I wojny światowej. Przekazał dwanaście ważnych wiadomości w sektorze amerykańskim w Verdun; podczas swojej ostatniej misji, 4 października 1918, został postrzelony w pierś, nogę i oślepiony na jedno oko przez ogień wroga, ale mimo to udało mu się wrócić na swój loft z kapsułką zwisającą ze ścięgna zranionej nogi. Przesłana przez Cher Ami wiadomość pochodziła z „Zaginionego batalionu” majora Charlesa S. Whittleseya
Siedemdziesiąt siedemdziesiąt dywizji piechoty, która została odizolowana od innych sił amerykańskich. ten
wiadomość przyniosła ulgę ocalałym 194 batalionom i byli bezpieczni z tyłu
Amerykańskie linie wkrótce po otrzymaniu wiadomości.
Za jego heroiczną służbę,
Cher Ami została nagrodzona francuskim Croix de Guerre z palmą. Wrócił do Stanów Zjednoczonych i zmarł w Fort Monmouth w stanie New Jersey 13 czerwca 1919 r. w wyniku
jego rany. Cher Ami został później wprowadzony do Galerii Sław Gołębi Wyścigowych w 1931 roku i otrzymał złoty medal od Organów Zorganizowanych Amerykańskich Hodowców Gołębi w uznaniu jego niezwykłych zasług podczas I wojny światowej.
Zainteresowany latającymi gołębiami? Spójrz na American Racing Pigeon Union na https://www.pigeon.org lub skontaktuj się z nami pod adresem Sales@laqulofts.com lub dzwoniąc pod numer
(586)775-1954.
Zmieniona treść pochodząca z Wikipedii